همشهری آنلاین- سارا جعفرزاده: مراسم رونمایی از کتاب«بافت‌گردی» نوشته «زهرا نژاد بهرام» نویسنده کتاب و نایب رئیس کمیسیون شهرسازی ومعماری شورای شهر با حضور مولف، «کاوه حاجی علی اکبری» مدیر عامل سازمان نوسازی شهرداری تهران، «علی اعطا»عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر و «عباس آخوندی» وزیر پیشین راه‌وشهرسازی و استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در مرکز محله شیرین دخت در منطقه ۱۵برگزار شد. در این مراسم، نژاد بهرام درباره اهداف خود از تالیف کتاب«بافت گردی» گفت:«هدف اصلی من از تالیف این کتاب این بود که بتوانم یک بار دیگر بافت فرسوده را از منظر دیگری ببینم. معتقدم این نوع نگاه که بافت فرسوده را از منظر کالبد نگاه کنیم و بافت را فارغ از ظرفیت های اجتماعی و فرهنگی بنگریم، تلاش بیهوده ای است. تجارب بیست سال گذشته به ما نشان داد که با این نگاه نمی توانیم منجر به نوسازی بافت فرسوده شویم. شهر ما شهری است که روی گسل های زلزله قرار گرفته و این وضعیت نگران کننده است. از این جهت باید با یک نگاه دیگری وارد بافت می شدیم و من تصور کردم که این نگاه نیازمند بازشناسی است و با توجه به تجاربم در حوزه های مختلف شهری و مطالعات و ملاقاتم با شهروندان بافت فرسوده و شناخت دغدغه هایشان تصور کردم وقت آن است که تجاربم را در این زمینه به رشته تحریر دربیارم. بافت گردی حاصل تجربه بیست ساله من در محدوده شهری به ویژه در بافت فرسوده است.» او با اشاره به جزئیات کتاب خود در خصوص بافت فرسوده ادامه داد:«با توجه به اینکه حس نوستالژی به برخی به محلات تهران داشتم و متولد همین شهر هستم و یک جور ارتباط خودمانی و درونی با شهروندان داشتم، در این کتاب به نکات حساسی که می تواند در سرنوشت بافت های فرسوده شهری تهران موثر باشد اشاره کردم؛ نکاتی که می تواند ظرفیت های نوسازی را ارتقا بدهد یا منجربه افول ظرفیت های نوسازی شود و حتی می تواند اگر از بین برود منجر به فرسودگی بقیه بافت ها شود. من تصور می کنم تا حدی توانستم این مسائل را مطرح کنم.» نژاد بهرام به ایجاد یک محله الگو برای تعیین تکلیف بافت فرسوده تاکید کرد و افزود:«تمام محله های بافت فرسوده موقعیت خاص خود را دارند و ما فکر کردیم مهم ترین کاری که سازمان نوسازی به خصوص در دوره ای که من عضو شورا هستم باید انجام بدهد این است که باید یک محله الگو به شهروندان بافت فرسوده نشان بدهیم و تصور کردیم محله مینابی می تواند به عنوان یک الگو نوسازی در نظر گرفته شود. ظرفیت هایی از جمله مراکز و فضاهای محله، مشارکت در ساخت و ساز، احیای همبستگی های محلی، ارتقا سطح اقتصادی و امنیت محلی می تواند باعث نوسازی شود. وقتی شهروندان ببینند که حال محله خوب است خودشان شروع به نوسازی منازلشان می کنند اما اگر حال محله خوب نباشد، مردم رغبتی برای نوسازی ندارند.»
در ادامه این مراسم، «عباس اخوندی»وزیر پیشین راه‌وشهرسازی و استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران به بازدید خود از بافت فرسوده محله مینابی اشاره کرد و گفت:« در بازدیدی که از محله مینابی داشتم، ثمره مداخله مستقیم شهرداری در ۱۵ سال گذشته قابل مشاهده بود. تملک ها و اکثر پروژه ها در این منطقه به نتیجه نرسیده و تعداد زیادی از ساکنان به بیرون از منطقه مهاجرت کرده اند و فضاهای بی دفاع و بی پناه در منطقه ایجاد شده که می تواند ناامنی جدی را برای مردم ایجاد کند. با هزینه های بسیار کمتر می توان حکمروایی محلی و سازمان اجتماعی محله را پذیرفت. در واقع اگر حکمروایی محله به مردم محله سپرده شده بود، ارقام کمتری نسبت به رقم های هزینه شده توسط شهرداری صرف می شد و این ارقام به عنوان کمک به مردم محله در پیشبرد مسائل محله داده شده بود، شاهد نتایج به مراتب بهتری بودیم.» او به گسست اجتماعی به وسیله مداخله های مستقیم شهرداری اشاره کرد و افزود.«در هرصورت با انکار سازمان اجتماعی محله و مداخله شهرداری به صورت گسترده در بافت فرسوده با رویکرد «کوبیدن و ساختن» در نهایت باعث ایجاد گسست اجتماعی، ناکارآمدی بافت و اتلاف منابع مردم شده است. عمده درخواست شهروندان در شهر تعیین تکلیف بافت رهاشده محله هاست. ما باید شهرداری محله را جایگزین شهرداری ناحیه کنیم و شهرداری تهران به عنوان هماهنگ کننده و تسهیلگر حضور داشته باشد تا اینکه بخواهد در نقش مداخله گر ظاهر شود.»
در بخش پایانی مراسم از کتاب«بافت گردی» رونمایی شد. این کتاب به جزییات فرایند فروپاشی چند محله پرداخته شده و اینکه چگونه گسست های اجتماعی قبل از فروپاشی بناهای مختلف شهری اتفاق افتاده است. همچنین در این کتاب تعلق خاطر نویسنده به ۵ محله امامزاده عبدالله(ع)، امامزاده یحیی(ع)، امامزاده سید ملک خاتون، حرم حضرت عبدالعظیم(ع) و محله امام زاده قاسم(ع) روایت شده است.
نظر شما